Podczas jednego ze spotkań z publicznością we Włoszech ktoś zapytał, jak oceniam swoje osiągnięcie jako drugi po Messnerze. Odpowiedziałem pytaniem:
Czy jest na sali osoba, która pamięta, kto jako drugi stanął na Evereście? Nie pamiętał nikt.
Bo czymże tak naprawdę jesteśmy, jeśli nie sumą tego, co się nam przydarzyło?
Nie potrzebuję niczego od nikogo.
...wspomnienie jest również formą spotkania.
(…) niechętnie mówi się o swych brakach, inni to przecież robią za nas.
(..) nie należy nigdy pozwolić sobie na załamanie, bo wtedy staje się to pewną skłonnością i nieustannie powtarza. Należy zatem wyrobić w sobie siłę.
Dzień był ponury jak myśli taliba.
W kosztowaniu własnego szczęścia zawsze jest jakiś cień egoizmu.
Nie można chować urazy do ludzi za każdy błąd.
Gdy tańczysz z diabłem, diabeł się nie zmienia. Diabeł zmienia ciebie.
Każdemu będzie dane to, w co wierzy.
