Wielkie grzechy szybko się zapomina. To te małe nie dają ...
Wielkie grzechy szybko się zapomina. To te małe nie dają ci spać po nocach.
Udostępnij:
Inspiracje:
Tym, co zabija, jest rozpacz.
W istocie tylko my ponosimy winę za to, co zdarza się w naszym życiu.
Nie zawsze będzie tak źle jak teraz.
Moja mama uwielbiała sezon pożarów. Kazała mi decydować, co bym zabrała uciekając. Mówiła, że ludzie dzielni nie zabraliby nic.
Niełatwo tak ciągle skrywać w sercu tajemnicę.
Tak naprawdę chodzi o codzienność. O herbatę wypitą w spokoju rano. O wspólnie zjedzoną kolację. O to, kto wstawi pranie. O kupno soczystych, słodkich pomarańczy. O makaron z serem i brokułami. O własną hodowlę ziół na balkonie. Poranne przytulenie. Trzymanie się za dłonie. Nową, różową szminkę. Delikatne promienie słońca na skórze. Planowanie wakacyjnych podróży. Każdy z nas chce być wielki, wiele osiągnąć, przeżyć jak najwięcej. Czujemy niedosyt, lecz to nie o to chodzi. Nie chodzi o to, by być w życiu najlepszym. Chodzi o to, by jak najlepiej przeżywać dni, które jeszcze są przed nami.
Inne
W każdym człowieku powinno być coś, o czym wie tylko on sam. Człowiek bez choćby jednej tajemnicy jest jak orzech, z którego po rozłupaniu zostaje sama skorupa. Ludzie za często dbają tylko o skorupę.
Jeśli człowiek odpowiada za swoje czyny, to gdzie tkwi jego wina? W jego ciele, w jego duszy czy w jego tożsamości?
Im wyżej siedzisz, z tym większym hukiem zlecisz.
Człowiek, który się wstydzi swego pochodzenia jest albo nikczemnym, albo słabym!