Miałem u nich swoją markę. Onanista, tchórz i intelektualista.

 Ludzie płaczą nad ścierniskiem przyszłości, a nie widzą pełnych stodół przeszłości.

 Tu, wśród cieni i dalekich krzyków, najbardziej ceni się cisze.

 Zauważałam nanosekundy bez niego.

 Bóg siedzi w niebie i śmieje się z ludzi, że w niego nie wierzą.

 Boicie się własnych myśli i zagłuszacie je głośną muzyką.

 Śmierć jest w was, jak słowik w klatce, ode mnie tylko zależy, żeby go wypuścić.

 Zastanawiałam się, czy wie, jak bardzo potrafi mnie uszczęśliwić, choć tak bałam się przyszłości.

 Twierdził, że ręka Boga widoczna jest w otaczającym nas porządku natury.

 Miłość to dwie dusze w jednym ciele,
przyjaźń - to jedna dusza w dwóch ciałach.

 Rzeka nie może płynąć w dwóch kierunkach jednocześnie, chyba że chce się stać legendą o rzece.