Będę o tobie pamiętać. I ty o mnie nie zapomnij. ...
Będę o tobie pamiętać. I ty o mnie nie zapomnij. Nie pozwól, by życie szło obok. I nie opłakuj wspomnień.
Jednym z największych koszmarów systemu sowieckiego jest mania legalnego likwidowania ofiar, nie wystarczy komuś strzelić w łeb,trzeba jeszcze żeby o to na procesie pięknie poprosił.
Nie przestaje mnie zdumiewać, że ludzie są nowi każdego dnia. Że nigdy nie są tacy sami. Trzeba ich ciągle wymyślać. Zresztą oni też muszą ciągle wymyślać samych siebie.
Niczego nie można zbudować
na niewolnictwie,
chyba, że bunty niewolników.
O ty głupie serce! Jakie nieprzebrane pokłady nadziei w sobie nosisz.
Literatura poważna nie jest po to, żeby ułatwiać życie, tylko po to żeby je utrudniać.
Każdy człowiek potrzebuje czasem poczuć, że rodzi się na nowo.
Kto sieje wiatr, ten zbiera burze.
Człowiek czasem ma już dość uciekania. Świat staje się bardzo mały, kiedy nie masz się gdzie podziać.
Aby śmiało patrzeć w przyszłość, nie trzeba niczego, prócz wiary.
Zawsze, gdy z nim jestem, choć odurza mnie jego obecność, przychodzi do mnie myśl, której się boję: Gdzieś w głębi ogarnia mnie przerażenie, że jeśli go stracę, to jakbym straciła część siebie i zostanę okaleczona już na całe życie.