Uśmiechniesz się umierając, jeśliś wiedział, jak żyć.

 Nasze serca nie są z kamienia. Kamienie mogą kiedyś rozsypać się w proch. Mogą stracić kształt. Ale serca się nie rozsypują. Są pozbawione kształtu, możemy je sobie wiecznie przekazywać, czy są dobre czy złe.

 Cała sztuka polega na tym,

żeby być kimś wyjątkowym, pozostając sobą.

 Nie za dużo samotności, nie za dużo towarzystwa. Złoty środek, oto prawdziwa mądrość

 Kiedy tragedia jest już niemożliwa, a farsa nudzi, pozostaje tylko eksperyment.

 Świat, moi drodzy, na kumoterstwie i na pieniądzach stoi, trzeba tylko wiedzieć komu, ile i kiedy.

 Może dlatego wydaję ci się szczęśliwy, ponieważ cieszę się tym, co mam, a nie tęsknię za tym, czego nie mam.

 Śmierć nie człowiek - może się zmiłuje...

 I mówię mu, że przy nim stoję. Zawsze.

 Chodź, połóż się obok, zresztą, po co się kochać, chcę cię rozebrać do naga, patrzeć na twoje piersi i biodra, jak skóra napina się na kostkach, jak bieleje ci i czerwienieje na zmianę splot słoneczny. Zresztą, chodź się kochać.

 Nie, szeroki jest człowiek, zbyt nawet szeroki, ja bym go zwęził.