Mimo wszystko, życie jest wspaniałe.

 Dusza. To chyba odpowiednie określenie. Niewidzialna siła kierująca ciałem.

 Nie zastanawiaj się nad problemem, myśl o rozwiązaniu.

 Żyj tak, żeby po twojej śmierci ktoś chciał chodzić po twoich śladach.

 Aleja wzdłuż dębowych drzew
ciało z mą duszą przechadza się, w powietrzu czuć już cały strach on już od dawna dzieli nas...

 Kocham cię szeptem- możesz nie zauważyć.

 Czujemy coś do wszystkich ludzi. Miłość przeplataną nienawiścią. Nienawiść przeplataną miłością. Zawsze pojedyncza jednostka odciska piętno na naszej duszy, zostawia po sobie ślad. Prędzej czy później pomyślimy o takich osobach. Przypomnimy sobie ich udział w naszym życiu, i to ile do niego wnieśli, lub z niego zabrali. I albo uświadomimy sobie własną głupotę, albo nadal będziemy błądzić po swych umysłach, szukając odpowiedzi na jeszcze niezadane pytania.

 Praca jest u pewnych natur lekarstwem na każdą boleść.

 Ile osób może jednak powiedzieć, że są bezgranicznie szczęśliwe, że mają choćby jedną ludzką istotę, której mogą całkowicie zaufać?

 Dwudziesty pierwszy wiek - wiek singli.

 -Wkrótce znów się zobaczymy - powiedział grzecznie do Thimmai,lecz jego wzrok powędrował w stronę Dewi. Tylko krótkie spojrzenie, ale ona natychmiast zrozumiała.
Ta wiadomość była przeznaczona dla niej.