Mimo wszystko, życie jest wspaniałe.

 Skromność to tylko zamaskowana arogancja.

 Ten, kto patrzy oczyma serca, nie zaś tymi, które ma w głowie, nie musi się lękać.

 Poezji nie tworzy się po to by ją analizować; poezja ma po prostu inspirować, wzruszać, nie powinna być odbierana umysłem.

 Co po nas zostanie: rdza i miliard głuchych smartfonów.

 No i nie ma nic gorszego niż kiedy ci mówią, że jesteś dobry, a ty wiesz, że jesteś zły.

 Można milczeć i milczeniem ranić kogoś.

 [...] jesteśmy uosobieniem nadziei w świecie, w którym jej brak.

 Wolnym bowiem jest człowiek tylko wtedy, gdy jest samotny.

 Każdego człowieka trapi jakaś udręka,
ale ja pod tym względem
wyprzedzałem stawkę o trzy długości...

 Jakże często, (...) ludzi wyleczyłoby z zazdrości poznanie prozaicznej prawdy.