Mimo wszystko, życie jest wspaniałe.

 Widzi las, a nie drzewa.

 Nasze życie jest takie dziwne, podróżujemy po całym świecie w pogoni za marzeniami.

 Strach to jedyna rzecz, której nie można odebrać tchórzowi.

 Życie z drugim człowiekiem polega na tym, że zaczyna się lubić jego dziwactwa.

 Teraz wiem, że gdybyśmy po prostu odrabiali lekcje, kładli się spać przed dwunastą i wstawali na poranne zajęcia — gdybyśmy żyli jak normalni ludzie — uniknęlibyśmy z powodzeniem wielu niedorzeczności. Bylibyśmy zbyt zajęci pogonią za celowym życiem, by uczestniczyć w drugorzędnych melodramatach. Ale nie należeliśmy do normalnych ludzi. Byliśmy zdesperowani
i stuknięci, wszyscy, co do jednego.

 Gdyby na świecie byli sami ważniacy i geniusze, dopiero byłby kłopot. Ktoś musi na wszystko uważać i zająć się tym, co jest do zrobienia.

 Są takie miejsca, do których nie należy zapuszczać się myślami, ale one i tak tam podążają.

 Czasami stary świat
musi się nam zawalić,
byśmy mogli budować nowy.

 Każde serce posiada własną melodię a ty znasz moją.

 Nigdy nie jest tak źle, jak się zdaje.