Trzeba bowiem się oddalić, żeby być naprawdę blisko.

 A ci, którzy tańczyli, zostali
uznani za szalonych przez tych,
którzy nie słyszeli muzyki.

 Wojna przedziwnie zmienia ludzi.

 Wyciszysz się do tego stopnia, że twojemu sercu przestanie zależeć na biciu, a płucom na oddychaniu.

 [...] oszalałem na twoim punkcie. To prawdopodobnie najrozsądniejsza rzecz, jaką zrobiłem w całym swoim życiu.

 Nic, co robiłaś, nie mogło być głupie, skoro uczyniło z ciebie kobietę, którą jesteś teraz. Spójrz na to w ten sposób: jesteśmy owocem naszych doświadczeń.

 To, czego nie przeżyłeś, nie jest prawdziwe.

 Tam, gdzie jest życie, jest jednak i nadzieja.

 Chcę szukać w starych miastach i starych krajach zapachu dawnych czasów, który się tam jeszcze unosi.

 W końcu przedstawienie bez publiczności nie jest nic warte.

 Każde nieznane dokądś prowadzi.