
Człowiek jest trzciną na wietrze, najwątlejszą w przyrodzie, ale trzciną ...
Człowiek jest trzciną na wietrze, najwątlejszą w przyrodzie, ale trzciną myślącą.
Jesteśmy pionkami w jego grze. W grze, której reguł nie znamy.
Bo wszystko się zmieni, a raczej wszystko się zmienia, nawet w tej chwili.
Wyobraźnia, nie iteligencja czyni nas ludźmi.
Jest to wiek utrudzonego kurewstwa, po omacku szukającego swego boga.
Jeżeli nie możesz znieść gorąca, powinieneś wyjść z kuchni.
To może paradoksalnie brzmi, ale są dramaty, które kończą się happy endem.
Masz prawo popełniać błędy, nie myli się ten, kto nic nie robi.
Nie jesteśmy dziećmi [...] Nie wierzymy w bajki. A gdyby nawet, to kim byśmy byli? Przecież nie księciem i śpiącą królewną. Ja swoim ofiarom odcinam głowy nożem, a Anna rozrywa im ciała i łamie kości jak suche gałązki. Bylibyśmy smokiem i złą czarownicą. To jasne.
-Wyrzucił mnie.
- Ściślej rzecz biorąc,
razem z drzwiami.
Myśl, że jesteś wielki, a będziesz wielki! Jak będziesz myślał, że jesteś mały, będziesz mały!