To on nauczył mnie kochać, pielęgnował tę miłość delikatnie i ...
To on nauczył mnie kochać, pielęgnował tę miłość delikatnie i pozwolił jej rozkwitnąć.
Czas to największy skurwysyn... nic nie da wymazać.
Kochać kogoś i być kochanym to najcenniejsza rzecz na świecie.
Zaraz, ale co mnie właściwie w nim tak ujmowało? Idzie o to, że człowiek, który w głębi siebie nie kryje niespodzianki, z reguły nie bywa interesujący.
Zabawne, że prawie zawsze mamy czas, by wciąż i wciąż poprawiać swoje błędy.
Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd.
Przez rok cierpiałem na jakąś chorobę mózgową, a zdawało mi się, że jestem zakochany.
Rozum jest dziwką.
Każdy wie, że oszustwo przynosi zysk tylko raz, a uczciwość popłaca przez lata.
Słowo dziękuje jest najważniejsze.
Pokochanie siebie jest początkiem romansu trwającego całe życie.