[...] albowiem niepewność jest najstraszliwszą ze wszystkich tortur.
"Och" było odpowiednim słowem. Krótkim i neutralnym, mogącym wyrażać wszystko i nic.
Czytanie jest jak krew w moich żyłach, jak narkotyk i jest... magiczne.
Chcę być kochany, szczerze i prawdziwie kochany za to, kim jestem. I chcę kochać kobietę całym sercem, przez całe życie. Chcę pragnąć jej umysłu, jej ciała, jej towarzystwa.
Nieważne, jak bardzo życie daje człowiekowi w kość, zawsze jest lepsze niż to drugie.
Jak mogę tak mocno kochać kogoś, kto mnie nie kocha?
Bez odwagi nie zostaniesz dowódcą.
Jesteś ukrytym wierszem mego serca. Czytam Cię bez przerwy, uczę się ciebie na pamięć w każdej chwili naszej rozłąki.
Nie bój się doskonałości – nigdy jej nie osiągniesz.
Nic nie jest już takie samo. Wszystko, co dawniej miało sens, zmienia się.
