Nie można być zakochanym i wierzyć w związek.

 Co to jest, żeby miasto pełne było jednego człowieka!

 Łzy są nie tylko po to, żeby wypłukiwać paprochy z oka, ale i z duszy.

 Prawdziwą miarą człowieka jest to, jak po upadku podnosi się z ziemi.

 Kiedy Miłość jest prawdziwa, sprawy same się układają.

 Jestem powołana do macierzyństwa.

 Czuję się mniej więcej tak,
jak ktoś, kto bujał w obłokach i nagle spadł.

 To, co przemilczamy, zazwyczaj najbardziej nas demaskuje.

 Chciała dobrze, lecz jej słowa rozzłościły mnie i musiałem ugryźć się w język, by nie powiedzieć czegoś niemiłego. Była taka sama jak stracharz – nadopiekuńcza.

 Nigdy nie wiadomo, kogo masz za plecami.

 Dobro każdy widzi inaczej.