Głupiec sprawę popsuje i na nieszczęście zwala.
Trzeba coś kochać, żeby to znienawidzić.
W Damaszku centrum spadłem z gromu. Na domosceński twardy bruk. Na serca pysk bez spadochronu. Z miłosnych, niebotycznych gór.
Z miłością jest jak z kwiatem, pozwól mu zakwitnąć.
Wilki nie przejmują się tym, co o nich sądzą barany.
Zwycięstwo jest tym samym, co oddychanie.
Problem polega na tym, że mówiąc prawdę, zatracamy się w niej.
Prawdy największe są też banalne.
Smutek czyni starym.
Wiesz, takie chwile są jak srebrne okruchy szczęścia. Trzeba je skrzętnie zbierać i cieszyć się, że w ogóle są.
