Kto kocha, nie niszczy ani ukochanej osoby, ani siebie.

 Posiadam tyle, a bez niej wszystko jest mi niczym.

 Zawsze wyobrażałem sobie Raj pod postacią biblioteki.

 Moja miłość była jak choroba. Nie chciałem jej,
nie wierzyłem w nią, spadła na mnie wbrew
mojej woli i nie mogłem się przed nią obronić.

 Przypadek to tylko bat, którym przeznaczenie pogania to, co nieuchronne, do przodu.

 Nie da się zbyt długo żyć w realnym świecie.

 Człowiek mniej cierpi, kiedy w coś wierzy.

 Przecież my wszyscy jesteśmy sobie zupełnie obcy.

 Nie mogę zmienić przeszłości.

 To niesamowite, ile rzeczy musi się wydarzyć, żeby dwie osoby mogły się spotkać.

 Miłość nie wyraża się w pragnieniu spółkowania (to pragnienie dotyczy przecież niezliczonej ilości kobiet), ale w pragnieniu wspólnego snu (to pragnienie dotyczy tylko jednej jedynej kobiety).