Bo przecież szczęście bądź nieszczęście człowiek nosi w samym sobie.

 Uczucia to niezwykle delikatna materia.

 Przedtem muszę cię koniecznie pocałować.

 Czasem los prowadzi nas bardzo dziwnymi ścieżkami.

 Są rzeczy, które trzeba zrobić, i robi się je, ale nigdy o nich nie mówi. Nie próbuje się ich usprawiedliwiać. Są nie do usprawiedliwienia. Po prostu się je robi. A potem o nich zapomina.

 Łatwe jest zejście do piekieł.

 Każdy z nas myśli. Liczy się jednak wyjątkowość pomysłów.

 Jeśli ktoś spróbuje spalić świat, człowiek z zapałką zginie pierwszy.

 Przebił na wylot jego mądre, naiwne, uparte, nadopiekuńcze serce.

 Pewnego dnia z tych wszystkich skomplikowanych emocji, ze złości, żalu smutku i tęsknoty zostanie tylko zwykła, prosta obojętność.

 Fajnie być największą szajbuską, wśród szajbusów