
Kiedy matka odwróci oczy od swojego dziecka dziecko zaczyna błądzić ...
Kiedy matka odwróci oczy od swojego dziecka dziecko zaczyna błądzić i ginie w świecie pozbawionym miłości i ciepła.
Płacze nad dziećmi, które utraciła, nad mężem, którego nigdy nie przestała kochać, i nad światem, w którym nie ma dla niej miejsca.
To zmusza do myślenia, bo myśl jest rzeczą cenną, daje wyniki...
Nadzieja czyni nas niewolnikiem, rozpacz – wolnym człowiekiem.
To wielka szkoda, że musimy żyć, ale prawdziwą tragedią jest to, że mamy tylko jedno życie.
Kocham Cię, bo cały wszechświat sprzyjał mi w tym, bym mógł Cię poznać.
Naprawdę martwy jest ten, kogo nie ma już w naszym sercu...
Wszystko, co mam, jest w niej zakochane.
Wiedza daje pokorę wielkiemu, dziwi przeciętnego, nadyma małego. Nic tak nie ogranicza prawdziwej wiedzy, jak przekonanie, że się wie to, czego się nie wie.
To ironia losu, że jedyną pewną rzeczą w życiu jest śmierć, prawda?
Życie w skrytości, życie w szczęśliwości.