Ten, kto nie zna języków, jest kaleką.

 
Samotnym ludziom ciężko się patrzy na piękne widoki.

 Czasami drogi przyjaciół się rozchodzą i nic się na to nie da poradzić.

 Są rzeczy, które trzeba zrobić, i robi się je, ale nigdy o nich nie mówi. Nie próbuje się ich usprawiedliwiać. Są nie do usprawiedliwienia.
Po prostu się je robi. A potem o nich zapomina.

 Wrażliwy. A niech mnie! Ten prymityw miał wrażliwość deski klozetowej.

 Zazwyczaj, kiedy miłość odchodzi, to już na dobre i żadne udawanie, ani pobożne życzenia nie sprowadzą jej z powrotem.

 Tęsknota za domem jest jak choroba, jak żałoba po czymś, co zostało utracone lub odebrane.

 Przeszłość harmonizuje.

 Pamiętaj, że wszystkie światy biegną do swego końca, oraz że szlachetna śmierć jest skarbem i nikt nie jest zbyt ubogi, aby go nabyć.

 Oto coś innego, w co wierzę: jeśli udajesz się do bardzo mrocznego miejsca (...) to powinieneś zabrać ze sobą mocną latarkę i oświetlać nią wszystko. Jeśli zaś nie chcesz widzieć, to, na litość boską, po co w ogóle zapuszczasz się w ciemność?

 Czy wiesz, jakie to uczucie, gdy w środku coś nieuchronnie gnije i człowiek sam to czuje?