Ten, kto nie zna języków, jest kaleką.

 Życie nie było po to, by rozpaczać nad tym, co się straciło. Było po to, by się cieszyć tym, co się miał,o niezależnie od tego, jak długo miało się to mieć. O ile zawsze straszne było stracić kogoś drogiego, daleko bardziej straszne, było nigdy go nie mieć.

 Zło jest dlatego banalne, że można go nie dostrzegać, można o nim nie myśleć, można je mnożyć w nieskończoność, koncentrując uwagę na czymś innym.

 Im brzydsze czasy, tym więcej koloru tu, w środku, w człowieku. Tęskni się.

 Podróż donikąd też zaczyna się od pierwszego kroku.

 Miłość była rodzajem cudownego strachu.

 Kłamstwo jest kulą śnieżną: im dłużej ją kręcisz, tym staje się większa.

 Historia to nie myśli, historii nie tworzy się w umysłach. Historia powstaje na ulicach.

 Dobre intencje są wspaniałe, ale nie zmieniają faktów.

 Kiedy sam staniesz się tym, co budzi strach, nie będziesz już musiał się bać.

 Myśl stanowi wielkość człowieka. Cała godność człowieka jest w myśli.