Moje prochy będą gorętsze od ich życia!

 Przekonanie o własnej wyższości stanowi niezłą ochronę przed rzeczywistością.

 Po dziewiąte:
Życie jest nic niewarte
Po dziesiąte:
Może jest wiersza warte?

 Już za późno. Kocham cię. I też nie chcę bez ciebie żyć.

 Wiesz, Prosiaczku...miłość jest wtedy, kiedy kogoś lubimy... za bardzo.

 Szczęście ma to
do siebie, że umyka.

 (…) często najbardziej kochamy tych ludzi, te sprawy i te rzeczy, od których bieg życia każe nam odchodzić – nieraz na zawsze.

 Miłość to słowo-kameleon. Jej kolory harmonizują z całą gamą różnych doznań. Któż może powiedzieć, mimo naszych protestów, że nie kochamy samych siebie?

 Szczęście potrafi dopaść człowieka w absurdalnych okolicznościach.

 Pójdę z Tobą, chyba że mnie na łańcuch wezmą.

 Świat zbudowany ze słów nigdy nie może być prawdziwy.