Smuciła się,że będzie tęsknić za nim każdego dnia aż do ...

 Kto czyta miedzy wierszami znajduje to co chce.

 Jeśli masz zamiar w coś wątpić, to zacznij wątpić w swoje ograniczenia.

 Każdy dzień rozpoczyna się cudem.

 Czasami normalne jest to, do czego jesteśmy przyzwyczajeni.

 Wiedzieć, że ktoś cierpi pod twoim dachem, to jak czuć swędzenie i nie móc się podrapać.

 Nie można odczynić dokonanego, cofnąć słów, które raz zostały wypowiedziane.

 Nie był ideałem, ale dla niej był idealny.

 Nie gardź sobą, że przegrałeś bitwę. Trzeba znacznej siły, by się zapędzić aż tam, gdzie się bitwy przegrywa.

 Gdzie się kończy normalne, a zaczyna nienormalne?

 Można tęsknić tylko do tego, o czym się pamięta...