Straszliwa samotność znalazła ujście w gorących łzach...

 (...) jak to 'dziwnego'? Przecież w ETAP-ie wszystko jest dziwne.

 Nie płacz tak dużo. I tak w końcu zwycięża miłość.

 Nie możemy cały czas żyć w świetle. Tyle światła, ile potrafisz, musisz zanieść ze sobą w ciemność.

 Trzeba się śmiać, bo w przeciwnym wypadku człowiek oszaleje.

 Wszystko jest trudne zanim stanie się łatwe.

 Żyje się chwilą, a czas jest tylko przezroczystą perłą wypełnioną oddechem.

 Czyżby na cud czekała? Zapewne tak. Czyż jednak nie są to oznaki obłędu?

 Wybaczyć nie oznacza zaakceptować.

 Człowieku, nie bądź takim materialistą,
trzeba się wyluzować.

 Ludzie mówią, że życie to jest to, ale ja wolę sobie poczytać.