Obrażają mnie tylko kłamstwa, nigdy szczere rady.

 Nie możesz ratować innych, póki nie uratujesz siebie.

 Jeśli coś kochasz,zwróć mu wolność. Jeśli tak ma być, wróci do Ciebie!

 Nie wolno niczego, co ważne, odkładać na później.

 Szczęśliwcy nigdy nie przynoszą pocieszenia.

 Moja zacna niewiasto, jeżeli twoja logika płynie z serca, a nie z rozumu, czemu żądasz, żeby moja opierała się na podstawie czaszki, a nie łuku szóstego żebra?

 Zaloty są jak tango: czysty
absurd i same esy-floresy.

 Dobroć i pokora są najmilsze Bogu i ludziom. Człowiek dojrzewa w pokorze serca.

 Na samą myśl o tym włosy na tyłku stają mi dęba.

 Jak możesz być sobą, skoro wyglądasz tak samo, jak wszyscy wokół?

 Czy ja wariuję? Czy tak to się zaczyna? Czy jestem jak ten ręcznik papierowy, który po zmoczeniu rozlatuje się, rozpada? Cienka błonka normalności.