Żyj, jakbyś miała umrzeć jutro, ale uprawiaj ziemię, jakbyś miała ...
Żyj, jakbyś miała umrzeć jutro, ale uprawiaj ziemię, jakbyś miała żyć wiecznie.
Troska jest jak kosztowny
skarb, który pokazuje się
tylko dobrym przyjaciołom.
Piękne sny nie trwają wiecznie...
Technika, pomyślał. Zbliża ludzi, pozwalając im być samotnikami.
Nigdy zbytnio nie lubiłam czytać, bo czyż się lubi oddychać?
Życie jest za krótkie lub za długie, bym mogła pozwolić sobie na luksus aż tak złego życia.
Świat zewnętrzny to skorupa człowieka – ja jestem swoim niebem i swoim piekłem.
Wszystko bowiem, dobre czy złe, kiedyś się kończy.
Fizycznie wciąż była w domu, ale
duchem już zdążyła ich opuścić.
Smuciła się, że będzie tęsknić za nim każdego dnia aż do śmierci. I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.
Pewnie, że na świecie jest dużo zła, ale najbardziej boli to, co najbliżej.