Kobieta bez miłości, jest jak róża bez zapachu.

 Od kiedy cię spotkałem, wydaje mi się, że mam w sobie więcej nadziei.

 Jesteś jak ptak, który ulatuje prosto w chmurę, już nigdy nie wrócisz tu naprawdę.

 Bo Cię kocham.

 Nawet z nugatem można osiągnąć moment całkowitej perfekcji.

 Pytałam sama siebie, czemu tu wróciłam. Czy nie dość, że stare wspomnienia przedarły sioę przez pokrywające je blizny? Musiałam przyjechać tu, by ból stał się intensywniejszy?
Widocznie tak.

 Świat zagwizdał. Padał zardzewiały deszcz.

 Jestem tym, czym się wydaję, i nie wydaję się tym, czym jestem.

 - Charlotta zawsze robiła to, co mówiłem. Ty tego nie robisz. A to jest bardzo męczące. Ale też w pewien sposób zabawne. I słodkie

 Uważam,że zazdrość to problem ludzi chorych,niepewnych siebie,zakompleksionych,którzy boją się,że ktoś może zagrozić ich związkowi.

 Jeszcze nie jest za późno, jeśli się kocha, nigdy nie jest za późno.