Kobieta bez miłości, jest jak róża bez zapachu.

 Ludzie najczęściej okłamują sami siebie, innych okłamują raczej wyjątkowo.

 Prosiłeś mnie o słowo? Oto ono: NADZIEJA.

 Im wrażliwszy się stajesz, tym bardziej poszerza się twoje życie.

 Czy w życiu da się zmierzać w dobrą stronę? Czy nie jest raczej tak, że ciągle błądzimy, by tylko chwilami odnajdywać drogę?

 Życie zaczyna się po czterdziestce.

 Z każdym dniem rozumiał
coraz lepiej, że ludzie są
zdolni. Zdolni do
wszystkiego.

 "Jak żyjesz, Kochana?
Jak żyjesz
wśród coraz zimniejszych ścian
ulatnia się z nich wilgotna
woń naszych ciał
Czy Ci nie chłodno?
Jak zasypiasz
nie na mojej
piersi
nieopleciona gałęziami
moich rąk, moich nóg
kto poprawi
opadającą rękę – nim zemdleje
Jak wracasz z niespokojnych snów
bez pocałunków, które jeszcze się śnią
a już budzą
każde włókienko Twego ciała
każdą żyłkę
Jak wędrujesz labiryntem głuchych ulic
nie trzymając się mojej ręki
Jak wchodzisz po zmęczonych schodach
Jak żyjesz kochana
beze mnie?
Dlaczego żyjesz?"

 Proszę, nie zamykaj serca na miłość, bo to największy skarb.

 Moja droga, każda kobieta to fortepian- tylko trzeba umieć grać.

 Na świecie trzeba szanować niewłaściwych ludzi z niewłaściwych powodów.