Niby nie może być inaczej, a gołym okiem widać, że ...

 Życie ludzi nie różni się aż tak bardzo - chociaż jesteśmy skłonni wierzyć w swoją niepowtarzalność.

 Ludzie autentyczni najpełniej istnieją w samotności. Nie znoszą iluminacji, podwojenia. Ciskają swoje ledwie namalowane portrety, odwrócone twarzą do ziemi.

 Słowa obcych ludzi ranią wystarczająco mocno,
ale słowa tych, którym ufamy, są najgorsze.

 A zwątpienie jest wyzwaniem rzucanym przez Boga, bo czujesz wtedy Jego brak i cierpisz.

 Miłość rani, ale też umacnia. Droga idealnej miłości nigdy nie jest gładka, nie jest usłana różami. Potrzeba włożyć w nią mnóstwo pracy, aby przybrała piękny, nieskazitelny kształt.

 W nałóg wpisana jest całkowita samotność.

 Prognozy są bardzo trudne, szczególnie w odniesieniu do przyszłości.

 Odwieczne pragnienie by zjeść całe niebo i wypić gwiazdy...

 Uczciwy człowiek po to żyje, aby mieć wrogów.

 Kochać kogoś, to przede wszystkim pozwalać mu na to, żeby był, jaki jest.