
Przeszłość jest niby krajobraz – zaciera się, w miarę jak ...
Przeszłość jest niby krajobraz –
zaciera się, w miarę jak się oddalamy.
Wiesz, serce może pękać, ale i tak bije dalej.
Bagaż można opisać jako skrzyżowanie walizki z maniakalnym mordercą.
Próbujemy poprawić życie innym, a sami nie ogarniamy własnego.
Nie tylko krew wypełnia
moje serce. Jest tam
jeszcze czyjeś imię,
miłość i nadzieja.
Kiedy matka odwróci oczy od swojego dziecka dziecko zaczyna błądzić i ginie w świecie pozbawionym miłości i ciepła.
Jezu, jak mało człowiekowi trzeba, aby się poczuł szczęśliwy. Prawie nic.
Jeden fałszywy krok może całkiem odmienić twe życie.
Kiedy mag ma już dosyć szukania tłuczonego szkła w jedzeniu, ma już dosyć życia.
Po mroku nastaje światło.
Sprawa była tak przezroczysta, że wszyscy sobie o nią łeb rozwalali.