Człowiek to rak przyrody. Nowotwór złośliwy. Chora tkanka.

 Niektórych ran na sercu
nie da się załatać, zostają
one w nim na zawsze, na wieczność.

 Jeśli nienormalne trwa dostatecznie długo, staje się normalnym.

 Później bywa zwykle za późno.

 Czas, im bardziej jest pusty, tym szybciej płynie. Życie pozbawione znaczenia przemyka obok, jak pociąg niezatrzymujący się na stacji.

 Błąd mógłbym wybaczyć, nieudolności nie.

 Bądź przeklęty, żeś mnie do śmiechu pobudził, czego w tym roku nie zamyślałem czynić.

 Niektóre drogi trzeba pokonywać samotnie.

 Nadzieja lekka i ulotna - zamieszkała w mej duszy.

 Fale morza z głuchym szumem uderzały o brzeg i wracały; był to odgłos pełen smutku.

 Człowiek nie dostrzega ważnych chwil w życiu, rozumie to dopiero wtedy, gdy jest już za późno.