Człowiek z człowiekiem prowadzi od wieków jeden monolog.
Człowiek z człowiekiem prowadzi od wieków jeden monolog.
Uśmiechnięci, wpół objęci
Spróbujemy szukać zgody
Choć różnimy się od siebie
Jak dwie krople czystej wody
Zazdrość sprawia, że wygadujemy najróżniejsze głupstwa.
Czytanie jest inteligentną metodą oszczędzenia sobie samodzielnego myślenia.
Mamo! Stałaś przy mnie w nocy gdy płakałam.
Byłaś przy mnie, gdy o pomoc wołałam.
Dałaś mi przyjaźń najpiękniejszą, najtrwalszą.
Dałaś mi miłość wyrzeczeń wartą.
Dym z jego papierosa pieścił jej skórę, kiedy odgarnął jej włosy z ramion.
W obliczu śmierci
nie ma sprytnych,
nie ma odważnych.
Straszy brak uzyskania drugiej szansy!
Miłość trzeba budować, odkryć ją to za mało.
I nawet najgłupsze rzeczy, kiedy jesteś zakochany, zapamiętujesz jak coś najpiękniejszego. Bo ich prostoty nie da się porównać z niczym innym.
Jaką ma człowiek korzyść z wygranej z Bogiem ? Pozostaje człowiekiem z jego krwią,mięsem ,kością i tej krwi, mięsa i kości bezwzględnością.
Twoje usta nawet świętego sprowadziłyby na złą drogę.