Człowiek z człowiekiem prowadzi od wieków jeden monolog.

 Szczerość może być dobra. - Jej słowa unosiły się w ciemności. - Ale może też krzywdzić.

 Pytaniem nie można nikogo skrzywdzić.

 Przyznanie się, nawet przed samym sobą, do swoich marzeń - tych prawdziwych - jest niebezpieczne.

 Normalność to tylko kwestia umowna.

 Świat jest niecny.

 Miłość jest tęsknotą po utraconej połowie nas samych.

 Gdy wokół jest ciemno,pozostaje tylko spokojne czekanie, aż oczy przywykną do mroku.

 Jestem tak zmęczony, że czasami nie mam ochoty się rano obudzić.

 Miny i gesty każdego człowieka odzwierciedlają to co przeczytał i co przeżył.

 -No cóż...doszedłem do wniosku, że skoro i tak skończę w piekle, to mogę po drodze zaszaleć.