
Człowiek z człowiekiem prowadzi od wieków jeden monolog.
Człowiek z człowiekiem prowadzi od wieków jeden monolog.
To ponton, Dzikusie. Dmuchana łódź. Jeżeli się w to ubierzesz, ja odpadam z tej akcji.
Błąd chwili staje się troską całego życia.
Narzekanie na życie jest w złym guście.
Kochamy to czym sami nie jesteśmy.
Umiejcie prawidłowo ocenić
to, co jest w was i wokół was! Umiejcie wartościować, rozróżniać, wybierać!
Dopóki jest ciasto, jest nadzieja. A ciasto jest zawsze.
No, ale rozum, panie Wokulski, przychodzi kobietom dopiero około trzydziestego roku.
Musisz pomyśleć o czymś cudownym.
A takie myśli uniosą cię same w powietrzu.
Jedyny język, jaki byli w stanie zrozumieć, to ten, którego użyliśmy podczas bombardowań. Kiedy (…) ma się do czynienia ze zwierzęciem, trzeba je traktować jak zwierzę.
Przysięga, której dotrzymujesz, kiedy
ci to pasuje, to żadna przysięga.