Człowiek z człowiekiem prowadzi od wieków jeden monolog.

 Bo gdybym ja nim nie umiała rządzić, on zacząłby rządzić mną. Muszę być mocna, bo jestem bardzo słaba: zanadto go kocham, więc byłoby po mnie, gdyby się o tym dowiedział.

 Nie możesz karać się za coś, nad czym nie masz władzy.

 A życie jest coś warte, jeśli dla kogoś żyjemy.

 "Nie ścigaj człowieka, który postanowił od Ciebie odejść. Nie proś, żeby został. Nie błagaj o litość. On pojawił się w Twoim życiu tylko po to, żeby obudzić w Tobie to, co było uśpione. Muzykę, z której nie zdawałaś sobie sprawy. Jego misja jest zakończona. Podziękuj mu i pozwól odejść. On miał tylko poruszyć strunę. Teraz Ty musisz nauczyć się na niej grać."

 Jeżeli nie jesteś pewien, zakładaj najgorszy scenariusz.

 I nie wiem co mam robić. Czy iść do przodu, żyć znowu.. Czy też dalej tkwić w tym co było a co już nie powróci..

 Pan Lew by raz chory i leżał w łóżeczku,
Więc przyszedł pan doktor:
- Jak się masz, koteczku?
- Niedobrze, lecz teraz na obiad jest pora - rzekł Lew rozżalony i pożarł doktora.

 Podobno śmiertelne zagrożenie zmienia ludzi.

 Policjant szuka robota między ludźmi. Filozof z przerażeniem znajduje go w sobie.

 Poświęcenie z miłości to coś niemal tak potężnego, jak odkupienie duszy.