Pasmo nieszczęść nie może ciągnąć się bez przerwy.

 Czy ja wariuję? Czy tak to się zaczyna? Czy jestem jak ten ręcznik papierowy, który po zmoczeniu rozlatuje się, rozpada? Cienka błonka normalności.

 Czuję się mniej więcej tak, jak ktoś, kto bujał w obłokach i nagle spadł.

 Aksamity, atłasy sławy nie czynią.

 Jeśli marzysz wystarczająco mocno, wystarczająco długo, jeśli przepełnia cię wiara, twoje marzenie się spełni.

 Bywa, że im lepiej kogoś poznajesz, tym trudniej ci go lubić. Im mniej wiesz, tym lepiej.

 Nie przepraszaj. Nie żałuj.

 ... czymże jest pamięć, jeśli nie udawaniem, że pamięta się.

 Obrażają mnie tylko kłamstwa, nigdy szczere rady.

 Bliskość musi rosnąć, by dać uczucie zbliżenia.

 Cóż za ponury absurd...
Żeby o życiu decydować za młodu, kiedy jest się kretynem?