Czasami szczęście składa się z drobiazgów, rzeczy maleńkich, niemal nieistotnych.

 Wydaje mi się, że jedną z ról rodziców jest próba zabicia swoich dzieci.

 W tym życiu niektórzy ludzie są skończeni, nim jeszcze zaczną.

 Wściekłość hartuje wolę ze stali.

 Złe wiadomości w ciemności i na mrozie wydają się jeszcze gorsze.

 Nie można logicznie udowodnić, że coś jest piękne, trzeba to po prostu odczuć.

 Ważniejsze jest nie zwycięstwo, lecz właściwe wykorzystanie zwycięstwa.

 Z nim jest cudownie. Tak ciepło mnie obejmuje i szepcze do ucha miłe słówka. Już nadchodzi ten wspaniały moment... jeszcze kilka sekund..


I nagle uświadamiam sobie, że jestem na matematyce.

 Zaraz zrobimy kawę.
Wprawdzie nie mam kawy, filiżanek i pieniędzy, ale od
czego jest nadrealizm, metafizyka, poetyka snów.

 Nie mów nikomu, bo inaczej spłoniesz w piekle.

 Umieramy już od pierwszego oddechu.