Absolut jest niezłożony jak geometryczny punkt.

 Jest we mnie obóz koncentracyjny, z którego wychodzi się tylko wyobraźnią.

 Nie mamy sobie już nic do powiedzenia, ale nie potrafię po prostu odwrócić się na pięcie i odejść.

 Nikt nie umiał powiedzieć, na czym polegało to niedobre życie. Prawdopodobnie oznaczało, najogólniej rzecz biorąc, że jest się dzikim i wolnym.

 Bóg znajduje niskie gałęzie dla ptaków nieumiejących latać.

 Zaraza nie jest na miarę człowieka.

 Mógłbym tak żyć do końca swoich dni, zarabiać pracą własnych rąk. Siedzieć w siodle cały dzień, przemierzać bezkresne morze traw. Wieczorami palić skręconego papierosa i wpatrywać się w ogniska blask. Nocami leżeć na pachnącej ziemi i podziwiać aksamitne niebo pełne gwiazd.

 Cząstka Ciebie zostaje z tym, kto sobie poszedł.

 W zachwycie nad samym sobą stracisz z oczu cel, do którego dążysz.

 I choć naprawdę nigdy ze sobą nie rozmawiali, zawsze dokładnie wiedziała, co on by powiedział.

 Jeśli irytują was krytycy, to możecie być prawie pewni, że mają rację.