Ani drogi do nieba, ani bramy do ziemi.

 Myśl o przeszłości tylko wtedy, kiedy może ci ona sprawić przyjemność.

 Bolała tym dziwnym rodzajem bólu, który dziwnie kojarzy się z rozkoszą.

 I nie wierzę, że nie żyjesz. Musisz żyć, skoro wciąż cię czuję.

 Gdyby nie burze od czasu do czasu, nie bylibyśmy w stanie docenić słonecznych dni.

 Zadałem to pytanie z bardzo ważnego powodu, z jedynego powodu, który usprawiedliwia każde pytanie - z czystej ciekawości.

 To bardzo stresujące.
Jakim cudem szesnastoletni
(lub siedemnastoletni, jak w twoim przypadku) ludzie mają wiedzieć,
co chcieliby robić przez resztę życia?

 Bo łatwo jest pójść na łatwiznę, poddać się,
po prostu odpuścić i płynąć z prądem. Nie myśleć,
nie czuć i tylko patrzeć jak raz po raz, po kolei,
mijają dni, zamieniając się w przeszłość..

 Jeden pocałunek można uznać za wypadek, dwa to już tarapaty.

 Nikt nigdy nie zwycięża. Jeden anioł właściwie nie ma możliwości zniszczyć drugiego. Po prostu tłuczemy się, aż w końcu wszyscy mają dosyć i robimy sobie przerwę.

 Bardzo wiele książek należy przeczytać po to, aby sobie uświadomić, jak mało się wie.