Długi mają wdzięk w dwudziestu pięciu latach, później nikt ich ...
Długi mają wdzięk w dwudziestu pięciu latach, później nikt ich już nie przebacza.
Jest coś cudownego w bólu głowy, który przeszedł. Szkoda, że to uczucie tak szybko znika i nie można się nim cieszyć każdego dnia przez resztę życia.
Mój dom to moja twierdza.
Nikt nie odgadnie, co u kogo w sercu na dnie.
Nie możesz być naprawdę szczęśliwa, jeżeli czasami nie bywasz nieszczęśliwa.
Słodko, słodko otrząsnąć pył z obuwia i odchodzić nie pozostawiając nic za sobą, nie, nie odchodzić, ale iść... [...] Odchodzić idąc, iść odchodząc i nie czuć nawet wspomnienia.
Niewielu ludzi ma w sobie dość wytrwałości, aby kochać bez cienia zachęty...
...jedyny most pomiędzy tobą i bliźnim biegnie drogą Boga.
Cierpienie i ból są nieodłączne od rozległej świadomości i głębokiego serca. Myślę, że ludzie naprawdę wielcy zawsze muszą odczuwać na świecie wielki smutek...
Chcę wchłonąć ją i chodzić z nią w sobie przez resztę moich dni.
Wierzyć - to znaczy nawet nie pytać, jak długo jeszcze mamy iść po ciemku.