Stare grzechy człowieka ścigają.

 Och, życie to czasami niezwykła okrutna podróż...

 Każdy boi się ludzi, którzy mogą nas zranić.

 Pasmo nieszczęść nie może ciągnąć się bez przerwy.

 Zabić się to tyle, co dowieść, że mimo wszystko myślało się poważnie.

 Żadna z chorób nękających tych, którzy szukają ratunku w modlitwie kapłana, nie mogła być gorsza od napadów lęku.

 Życie samo w sobie nie ma wartości. Wartościowe staje się dzięki temu, co człowiek z nim robi.

 Zło nigdy nie znajdzie spokoju. Może zatriumfować, ale spokoju nigdy nie znajdzie.

 Ileż razy, żeby nazwać to, co czuję, musiałem to najpierw przeczytać.

 Nosimy grymasy śmiejącej się śmierci.

 Mówią, że miłość jest ślepa, ale to powiedzenie głupców. Czasami widzi zbyt dużo.