(...) niepotrzebne uczucia mocno spowalniają rozwój.

 To okrucieństwo, nawet, jeśli robisz to komuś takiemu jak ja.

 Czasami odchodzimy tylko po to,
żeby sprawdzić, czy ktoś za nami pójdzie...
Najgorsze jest rozczarowanie, kiedy
odwracasz się, a za Tobą nikogo nie ma.

 Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jakbyśmy byli nieśmiertelni.

 Najbardziej jesteśmy narażeni na cierpienie, gdy kochamy.

 Zbyt często ludzie pracują ciężko nad niewłaściwą rzeczą. Pracować nad właściwą rzeczą jest prawdopodobnie ważniejsze niż pracować ciężko.

 Poezja wnosi ogromne piękno do życia, ale także i wielki smutek.

 Umrzeć przyjdzie, gdy się kochało wielkie sprawy głupią miłością.

 Równie wspaniale jest kochać, jak być kochanym. Miłości nie da się zmarnować.

 Lepiej żywić jednego kota niż wiele myszy.

 Troski służą geniuszom, bo wtedy najlepiej tworzą, ale my, ludzie zwyczajni, jak się poddamy troskom, nie tworzymy nic, tylko piekło sobie i swoim.