Żaden kraj, w którym wykonuje się wyroki śmierci, nie może ...

 Nie istnieją granice dla tych, którzy nie boją się ich przekraczać.

 Najpowszechniejsza rzecz zyskuje urok, gdy się ją zachowuje w tajemnicy.

 Wpatrując się w sufit, doszła do wniosku, że może dlatego nie może płakać. Bo jaki był sens rozpaczać, skoro nie miał jej kto pocieszyć? I kiedy nawet samej siebie nie umiała pocieszyć?

 Praca jest u pewnych natur lekarstwem na każdą boleść.

 Każdy musi to mieć. Coś takiego, o czym mógłby myśleć, odwoływać się do tego, gdy trzeba się do czegoś odwołać, gdy trzeba się do czegoś przymierzyć albo zaczerpnąć skądś sił, kiedy własne nie wystarczają. Trzeba mieć coś takiego, nosić w zanadrzu, dmuchać na to i chuchać, jak na największy skarb.Bo to jest największy skarb, tyle, że go nie widać i nikt o nim nie wie.

 Czasem boję się zasnąć z powodu tego, co za sobą zostawiam.

 Jeżeli ktoś umarł, to jeszcze nie powód, żeby go przestać lubić, zwłaszcza jeżeli to był ktoś tysiąc razy sympatyczniejszy niż inne znajome osoby, które żyją.

 A najbardziej winiłam ich [Niemców] za odebranie mi łez.

 To nie rozum określa naszą świadomość. To żołądek.

 Żeby coś się zdarzyło
Żeby mogło się zdarzyć
I zjawiła się miłość
Trzeba marzyć...