
Moją głowę zaczęły wypełniać obszary nicości. Pozostały w niej do ...
Moją głowę zaczęły wypełniać obszary nicości. Pozostały w niej do dziś.
Umierałem. Jak wszyscy inni żyjący na tym świecie.
Rodzina. Luke, obiecałeś.
Gdyby to nie było takie cholernie urocze, można by się porzygać.
Postać anielska, dusza diabelska.
Czasem człowiek zapomina, że na tym świecie nie wszyscy są nędznikami.
Człowiek, pomijając swoją brzydotę, to najbardziej fascynująca istota na ziemi.
Życia nie można włożyć między książki. Trzeba je tam znaleźć.
Bogactwo człowieka proporcjonalne jest do liczby rzeczy, z których potrafi zrezygnować.
Czy na pewno lepiej jest wiedzieć, czy też żyć w nieświadomości, bawiąc się przypuszczeniami?
Im bliżej jesteśmy chwili szczęścia,
tym bardziej niepokoi nas jego ułuda.