Czytać w sercach jest równie trudno, jak dotknąć ręką nieba.

 Nie pozostanie nikt, kto by pamiętał Arystotelesa lub Kleopatrę, a co dopiero ciebie. Wszystko, co zrobiliśmy, zbudowaliśmy, napisaliśmy, wymyśliliśmy albo odkryliśmy, pójdzie w zapomnienie, a to (...) zupełnie straci sens. Może ta chwila nadejdzie szybko, a może jest odległa o miliony lat, ale nawet jeśli przetrwamy śmierć naszego słońca, nie będziemy istnieć wiecznie. Był czas, gdy organizmy nie miały świadomości, i nadejdzie czas, gdy znów będą jej pozbawione. Nie myśl o tym, że zapomnienie jest nieuniknione. Wierz mi, że wszyscy tak robią.

 Jak się żyje w wesołym miasteczku, nie sposób powstrzymać się od śmiechu.

 Nie trać nigdy cierpliwości;
to jest ostatni klucz,
który otwiera drzwi...

 Kiedy był z nią, zawsze szeptał.

 Rzeczywistość to jest coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć.

 Przez rodziców i zasrana szkołę człowiek ma później prawie bez przerwy nieczyste sumienie.

 Robisz coś i wiesz dlaczego, ale nie wiesz, czemu wiesz co robisz.

 Bóg nie bez przyczyny wystawia nas na próbę i zrzuca na nasze barki smutek.

 W którymś momencie wszyscy podnosimy wzrok i uświadamiamy sobie, że zgubiliśmy się w labiryncie.

 Smok w dalszym ciągu spokojnie siedział na pagórku, wesoło machając ogonem.