Zołzy istnieją, bo wiedzą, że coś z nimi jest nie ...

 Zakochujemy się w projekcji własnych marzeń.

 Zawsze byłaś dla mnie spokojem i czułością szeptu. Kocham cię.

 Tylko ten, kto pogodzi się ze śmiercią, jest gotowy żyć.

 Co po nas zostanie: rdza i miliard głuchych smartfonów.

 Rzeczy niemożliwe od ręki, cuda w przeciągu trzech dni.

 Nie mogłam znieść uczciwości. Powiedział mi zbyt wiele nieprzyjemnych prawd na mój własny temat, a coś twardego, mrocznego, co żyje we mnie, nie mogło znieść światła.

 Kto czyta miedzy wierszami znajduje to co chce.

 Człowiek nie rodzi się zły, tylko taki się staje.

 Pytałam sama siebie, czemu tu wróciłam. Czy nie dość, że stare wspomnienia przedarły sioę przez pokrywające je blizny? Musiałam przyjechać tu, by ból stał się intensywniejszy?
Widocznie tak.

 Szczegółowo analizując płatki nikt jeszcze nie pojął piękna róży.