Czas kosztuje złoto, ale i za złoto czasu nie kupisz,

 Opłakuje coś, czego nigdy nie miałam.
Co za absurd. Rozpacz z powodu przeklętych nadziei, przeklętych marzeń i oczekiwań.

 Nie jestem gotowa odejść tak bez słowa...

 Nikt nie może tknąć serca wiedźmy.

 Angażowanie się było piekielnie męczące.

 Wyczekiwana przyjemność smakuje lepiej.

 Zwyczajny człowiek.
Okrutny, głupi, mściwy.
Jak wszyscy.

 Niesamowite jak paradoksalnie układa się życie:
najpierw bardzo czegoś pragniesz i nie możesz
się doczekać, a potem, kiedy jest już po wszystkim,
marzysz tylko o tym, by cofnąć czas i wrócić do dni,
gdy wszystko było po staremu.

 Pełno na ziemi ludzi, co nie
zasługują, by do nich mówić.

 Właściwie nigdy nie miałem przyjaciół, a przynajmniej bliskich. Pewnie dlatego tyle czytam. Książki były moim najlepszym towarzystwem.

 Nawet najnormalniejszy człowiek zaledwie wisi na śliskim sznurze normalności. Obwody normalności wbudowano w ludzkie zwierzę wyjątkowo niedbale.