Dopiero przegrywając, człowiek dowiaduje się, z jakiego kruszcu został ukształtowany.

 Grzech nie leży w pokusie.

 Młodość już taka jest, sama ustala granice wytrzymałości, nie pytając, czy ciało to zniesie. A ciało zawsze znosi.

 Lepszy jest chleb przy spokojnym sercu niż bogactwo pełne niepokoju.

 Nasza inteligencja to organ adaptacyjny. Uzasadnia nasze interesy. Zestraja nasz porządek wartości z naszymi działaniami.

 Tutaj nic nie było tym, czym się wydawało.

 Czymże jest umieranie, jeśli masz żyć do końca świata.

 Życie to taki dziwny prezent.
Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka.
I próbuje się na nie zasłużyć.

 Drogocenne szable daje się bohaterom, a noże cnotliwym niewiastom.

 Jadłam dziś zdrowo i ćwiczyłam.
Lepiej, żebym obudziła się jutro chuda...

 Tej jednej rzeczy nie potrafi nawet Bóg:
By się odstało to, co raz już się stało.