(...) mam wstręt taki do hołoty umysłowej, że rzygam.

 Przeciwieństwem miłości nie jest nienawiść, lecz obojętność.

 Klucz do szczęścia to starać się wykorzystać to, co przyniesie los, i być za to wdzięcznym.

 (...) paranoja to nie tylko stan kliniczny, ale i cecha umożliwiająca przetrwanie.

 Jeśli tak właśnie wygląda życie, po co w ogóle wstawać z łóżka?

 Trzeba coś kochać, żeby to znienawidzić.

 Jeśli przez dziesiątki lat nie wolno mówić prawdy - zasklepiają się ludzkie mózgi
i trudniej zrozumieć rodaka niż Marsjanina.

 Największa trudność (...) to po raz pierwszy pomyśleć rzecz nie do pomyślenia.

 Coś się kończy, coś się zaczyna.

 Książki to parawan i tym są też dla mnie.

 Kiedy się kocha kobietę wszystko, co łączy się z jej obrazem, miłość nasza stroi w zalety i cnoty urojone.