(...) mam wstręt taki do hołoty umysłowej, że rzygam.

 Instynkt jest jak lot ptaka - kreśli dalekie, proste linie.

 I tylko przyjdź.
Dotknij mnie czule
i przytul tak, abym
zapomniała o wszystkim.

 Kiedy patrzymy na śmierć albo na ciemność, lękamy się tylko nieznanego, niczego więcej.

 Kiedy uświadomisz sobie wartość życia, to nie rozwódź się nad tym co było kiedyś, lecz skoncentruj się bardziej na zachowaniu przyszłości.

 Jedne kobiety doprowadzają mężczyzn do szaleństwa, a inne nie mają tego daru.

 Poranki są najgorsze dla ludzi dotkniętych depresją.

 Przez resztę życia ludzie owi wegetują
i trwonią swoje zdolności na to, co nazywa się lekturą łatwą. (...) Są osoby, które podobnie jak kormorany i strusie mogą strawić wszelkie bzdury tego rodzaju, nawet po najbardziej sytym mięsnym obiedzie z jarzynami,
albowiem nie znoszą, gdy coś się marnuje.

 Leżę na łóżku, przyjaźnię się z sufitem i męczy mnie świadomość, jak wiele rzeczy
w życiu potrafiłbym dobrze robić.

 Dla mężczyzny cnota jest talentem, dla kobiet brak talentów jest cnotą.

 Smuciła się, że będzie tęsknić za nim każdego dnia aż do śmierci. I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.