Miałam w zwyczaju zapadać się pod ziemię jak świstak po każdym nieudanym związku. Nie potrafiłam tak po prostu otrzepać się i pójść dalej. Spróbować znowu. Mogła mi pomóc jedynie pokrewna, silna dusza, która pochyliłaby się nade mną, złapała za ramię i wyciągnęła z bagna apatii.
Samotność jest czasem drogą, która pozwala osiągnąć wewnętrzny spokój.
Łatwo zapomnieć, jak wiele posiadasz, gdy cały czas wpatrujesz się w to, czego nie masz.
Nawet Bóg ma swoje piekło-jest nim Jego miłość do ludzi.
- Na pustyni jest się trochę samotnym.
- Równie samotnym jest się wśród ludzi.
Nocą wszystko jest bardziej. Boli bardziej, czujesz bardziej, myślisz bardziej, umierasz bardziej. Bardziej nie masz sił.
Po śmiechu można poznać ludzi,
i jeśli przy pierwszym spotkaniu
śmiech kogoś zupełnie nieznajomego
spodoba się wam, śmiało twierdźcie,
że to człowiek dobry.
Czasami się przewracam, ale może, kto wie, właśnie wtedy biorę rozbieg.
W drodze do celu można popełnić dwa błędy. 1 - w ogóle nie zacząć 2 - nie dojść do końca
Każdy jest silny na swój sposób.
Przez całe życie ciężko jesteśmy doświadczani.
Boć człowiek rodzi się po to, aby mieć zmartwienia.
