Miałam w zwyczaju zapadać się pod ziemię jak świstak po każdym nieudanym związku. Nie potrafiłam tak po prostu otrzepać się i pójść dalej. Spróbować znowu. Mogła mi pomóc jedynie pokrewna, silna dusza, która pochyliłaby się nade mną, złapała za ramię i wyciągnęła z bagna apatii.
Jak będziesz siedział zbyt długo w tej dziurze, dziura zamieni się w grób.
Zobaczyła siebie samą, biegnącą boso nad brzeg morza, z twarzą jaśniejącą szczęściem i sercem śpiewającym z radości.
Ale nawet odrobina czułości wystarczy,żeby zburzyć najtwardsze mury duszy.
W przebaczeniu tkwi magia, która uzdrawia. W przebaczeniu, które dajesz, a zwłaszcza w tym, które uzyskujesz.
Chyba niektórzy ludzie są skonstruowani inaczej niż reszta.
Słowa ograniczają, czasami milczenie bywa wymowniejsze i zawiera w sobie więcej treści.
Życie nie daje nam tego, co chcemy, tylko to, co dla nas ma.
Każdemu dzieje się według jego wiary
Facet, który umie gotować to premia, a nie konieczność
Oto prawdziwe szczęście! Nie mieć innych pragnień poza pracą, harować jak wół z dala od ludzi! Nie potrzebować ich, a mimo to kochać!
