Miałam w zwyczaju zapadać się pod ziemię jak świstak po każdym nieudanym związku. Nie potrafiłam tak po prostu otrzepać się i pójść dalej. Spróbować znowu. Mogła mi pomóc jedynie pokrewna, silna dusza, która pochyliłaby się nade mną, złapała za ramię i wyciągnęła z bagna apatii.
Twoje oczy trochę smutne chyba patrzą prosto w moje
Szczęście jest jak ocean: przypływy i odpływy, wieczna zmienność losu.
Oto nowa wiedza: do ognia należy dokładać, a nie rozpaczać, że zgaśnie.
Niektórych rzeczy nie trzeba obiecywać. Po prostu się je robi.
Godzinę pomyśleć, na chwilę wniknąć w siebie i postawić sobie pytanie, w jakim stopniu sami bierzemy udział i ponosimy winę za nieład i złość w świecie.
Ludzie błądzą, kiedy nie słuchają serca - to były ostatnie słowa, które do mnie powiedział.
Oczywiście zapomniałem, że gdzie diabeł nie może, tam Georgine pośle.
Żyję tobą, Sky – mówi przy moich ustach. – Tak bardzo tobą żyję.
Prawdziwa podróż odkrywcza nie polega na szukaniu nowych lądów, lecz na nowym spojrzeniu.
Pójdę z nim, choćby się na księżyc zechciał wdrapywać.
