Nic nie jest oczywiste. Najłatwiej popełnić błąd, przyjmując jakieś pewniki.

 [...] ludzie, którzy studiują, dłużej są dziećmi i zachowują pogodę ducha.

 Kiedy ludzie cię kochają, ufają ci.

 A mnie beszczelnie kochaj, choć smutne śpiewki przędę, bo przecież będę, no przecież będę.

 Pamiętaj, że to, co wpuszczasz do głowy, pozostaje w niej na zawsze.

 Gdy dusza otrząsa się z ciała - jaka ulga.

 Są miejsca, gdzie kończy się publicystyka, a zaczyna życie.

 Nie sen jest najgorszy, najgorsze jest przebudzenie...

 Czyżby na cud czekała? Zapewne tak. Czyż jednak nie są to oznaki obłędu?

 Zobaczysz wszystko inaczej i o wiele lepiej oczami, które wylały łzy.

 Oto klucz do szczęścia: nie brać rzeczy zbyt tragicznie, robić co możecie najlepszego w danej chwili, życie uważać za grę, a świat za boisko.