Jeden zachodzi daleko, drugi nie, ale istotą rzeczy jest to, czy każdy zrobił w tym względzie wszystko, co było w jego mocy.
Ból był krzykiem. To on krzyczał.
W najgorszych chwilach ludzie dają z siebie to, co najlepsze.
Jak trwoga, to do Patcha.
Kochać kogoś i być kochanym to najcenniejsza rzecz na świecie.
Czasami zbyt duża wiedza stanowiła przekleństwo.
Co żyje musi umrzeć.
Piekło jest w nas. W środku. Każdy nosi je ze sobą, dopóki go nie pokona.
Oddycha się tu melancholią bardzo szczególną, melancholią krańców świata.
Jesteście wszyscy topielcami. Zrozpaczeni, że utraciliście grunt pod nogami, chcielibyście pociągnąć za sobą innych, aby oni także pogrążyli się w odmętach
