Ich życie to po prostu jakiś błąd statystyczny, pomyłka mamusi.

 Lubię siedzieć nisko (...) upadek nie jest wówczas tak niebezpieczny.

 Przynajmniej próbowałem.

 Posiadam zdolność poznawania ludzi i to mnie czyni nieufnym i nieszczęśliwym.

 Po tylu gorzkich dniach
dali ci nadzieją, marynarzu.
Czas więc, kapitanie, otrząsnąć się,
porzucić dom i wyruszyć znowu na morze.

 Głosy mają jakąś iście magiczną zdolność wywoływania wspomnień i emocji.

 Poczucie krzywdy rodzi nienawiść.

 Serce człowieka jest jak ptak zamknięty w klatce ciała.

 Takie jest moje zdanie i ja się z nim zgadzam.

 Jeśli mnie opuścisz, moje serce zamieni się w wodę i odpłynie.

 Czasem nie ma nic trudniejszego niż rozmowa z człowiekiem, który dysponuje siłą milczenia.