Ze wszystkich dróg zawsze wybieraj najtrudniejszą.

 (…) niechętnie mówi się o swych brakach, inni to przecież robią za nas.

 Cechą dorosłości jest umiejętność przyznawania się do błędu.

 Łatwo jest być szlachetnym, gdy śpisz w puchach.

 Strach dzielony z kimś ma nie takie wielkie oczy.

 Największe cierpienie sprowadzamy na siebie sami, chcąc uciec przed mniejszymi.

 Gdy mowa o jutrze, nie ma nic pewnego.

 Jest prawdą, że ci, których spotykamy, mogą nas zmienić, i to czasem tak gruntownie, że nie jesteśmy już tymi samymi ludźmi, nawet z nazwiska.

 Jeśli nie potrafisz powiedzieć nic pożytecznego, lepiej się nie odzywaj.

 A jednak potrzeba mi twoich słów i trzeba twojej pamięci. Pamiętaj o mnie, dobrze? Może będę się mniej bała, może będę usypiała spokojniej...

 Człowiek nie może przeżyć dłużej niż jego cień.