Wierzyć, to znaczy ufać, kiedy cudów nie ma.

 Byłam dzieckiem, któremu brakowało miłości i poczucia bezpieczeństwa.

 Zdarza się, ze życie nas zaskoczy, a potem my zaskakujemy samych siebie.

 Mogą się uratować, ale śmierć i tak ich dosięgnie.

 Kto kocha, nie niszczy ani ukochanej osoby, ani siebie.

 To zabawne, że potrafimy czekać tak wiele lat, aby usłyszeć tak niewiele słów.

 Szczęście jest odwrotnie proporcjonalne do rozmiarów domu.

 Ludzie nie ratują innych ludzi. Ratują siebie.

 Nie możemy żyć, kierując się tym co by mogło być. Musimy brać życie takim jakie jest...

 Dobrze uciec do zmyślonych światów, kiedy przebywanie w prawdziwym boli.

 Żeby zauważyć swoje osamotnienie, trzeba mieć na to czas.