Przekora jest intelektualnym instynktem samozachowawczym.

 ... jeśli kogoś kochamy, to dosyć trudno jest nam wybić go sobie z głowy, kiedy nas porzuca.

 Z czasem samotność głęboko wnika w ciebie i już nie chce stamtąd odejść.

 Miłość to czuwanie nad cudzą samotnością.

 Z czego żyję? Z przyzwyczajenia, proszę pana.

 Szalony jest struś, który wtyka głowę w piasek, gdy otacza go stado hien.

 Czasami, żeby zrobić pierwszy krok, potrzebna jest czyjaś pomoc.

 Czułam się, jakbym była cząstką nicości.

 A tak przy okazji, ubóstwiam Cię... w przerażający i niebezpieczny sposób.

 Dla każdego, kto się boi, jest samotny albo
nieszczęśliwy, stanowczo najlepszym środkiem
jest wyjście na zewnątrz, gdzieś, gdzie jest się
zupełnie sam na sam z niebem, naturą i Bogiem.
Bo dopiero wtedy, tylko wtedy, czuje się, że
wszystko jest tak, jak być powinno i że Bóg
chce widzieć ludzi szczęśliwymi wśród prostej,
ale pięknej natury. Jak długo to istnieje, a będzie
na pewno zawsze istnieć, wiem, że we wszystkich
okolicznościach, istnieje zawsze pociecha na
każde zmartwienie. I wierzę mocno, że
natura potrafi ukoić każde cierpienie.

 Jak więc wygląda prawda? Tak bardzo jej pragniesz, więc co z tą kurewską prawdą?