Łzy roztopią zlodowaciałe serce, które zamroził głęboki żal.

 Jeśli nie nakłonię niebios, poruszę piekło.

 Kochać prawdziwie można tylko raz i na całe życie.

 Nie zapomniał, nie, po prostu nie miał już czasu pamiętać.

 Otwieram tylne drzwi i błagam świat, żeby podarował mi coś niezwykłego i podniecającego.

 Nie mogę sobie pozwolić na zbyt duży stres, to mi szkodzi.

 Dzikie zwierzęta są dużo szczęśliwsze, kiedy nie zdają sobie sprawy, że mieszkają w klatce.

 Życie charakteryzuje się długimi okresami nudy, najczęściej jest niezwykle ponure; potem nagle pojawia się jakiś zakręt i ten zakręt okazuje się ostateczny.

 Staram się, jak mogę, rozmyślam o wszystkich najbliższych po kolei, uwalniam ich z pamięci niczym ptaki z klatek i zamykam za nimi drzwi, żeby przypadkiem nie powrócili.

 - Nie odchodź - westchnęła.
- Jestem tu - szepnął. - Obok. Czekam.

 Gdańsk jest szczodry, Gdańsk dzieli się dobrem, Gdańsk chce być miastem solidarności. Za to wszystko wam serdecznie dziękuję, bo na ulicach, placach Gdańska wrzucaliście pieniądze, byliście wolontariuszami. To jest cudowny czas dzielenia się dobrem. Jesteście kochani. Gdańsk jest najcudowniejszym miastem na świecie. Dziękuję wam!