Tak żyć nie można, nie wolno, a żyje się jednak ...

 Bóg nie zsyła na nas niczego, z czym nie potrafilibyśmy sobie poradzić.

 Właśnie wtedy zrozumiałem, że muszę się skupić na tym, co w anegdocie zwanej życiem jest najważniejsze – na sobie.

 Ludzie zapominają... muszą, to jedyny sposób, aby mogli dalej funkcjonować.

 Nic nie jest twoje, jeśli nie potrafisz się tego wyzbyć.

 Jeśli przychodzisz na ten świat wiedząc,
że jesteś kochany i odchodzisz z tego świata czując to samo, wtedy ze wszystkim, co dzieje się w międzyczasie można się pogodzić.

 Przywarli do siebie tak blisko, że nie było już miejsca na żadne uczucia.

 Umysły, charaktery, dusze - im człowiek dłużej żyje, tym wyraźniej widzi jak się od siebie różnią.

 Strzeż dobroci jak źrenicy oka. Naucz się dawać bez wahania, tracić bez żalu i zdobywać bez chciwości...

 Okłamujemy się, żeby nie płakać.

 Postanowiłam, że nie dam się wpędzić w poczucie winy. Mam do tego takie same skłonności jak wszyscy, a może i większe, co mi się nie podoba. Nietzsche miał rację do do poczucia winy - to straszna rzecz. Wolałabym już się wstydzić. Wstyd jest bardziej obiektywny i wiążę się z osobistym poczuciem honoru.