Człowiek mniej cierpi, kiedy w coś wierzy.

 Im lepszy płot, tym lepsi sąsiedzi.

 Na drabinę wchodzi się
szczebel po szczeblu.
Powolutku aż do skutku.

 Los to jedno z imion naszej bezradności.

 Kiedy dzieli się poduszkę dzieli się też tajemnice.

 Jeżeli on zna tak Ciebie, jak Ty jego, to oboje bardzo się nie znacie.

 Zamiast tupać ze złości - naucz się stepować.

 Spójrzmy prawdzie w oczy: świat jest zdegenerowany. I zgniły.

 Świat bez miłości jest martwym światem
i zawsze przychodzi godzina, kiedy
człowiek zmęczony błaga o twarz jakiejś
istoty i o serce olśnione miłością.

 To był dobry dzień, jeden z tych, które chowasz w pudełku na dnie szuflady i wyciągasz kiedy jest ci naprawdę smutno.

 Ale dlaczego nauczyliśmy się wszyscy jak przeżyć, a wciąż nie umiemy po prostu żyć?