Człowiek mniej cierpi, kiedy w coś wierzy.

 To, za czym się tak tęskniło, bywa czasem, a nie miejscem.

 Gdybym między tymi tłumami mógł zgubić samego siebie.

 Dyskutować z wariatem jest bezużyteczne, no i czasochłonne.

 Słowa, które zapadają w pamięć, to te, które szepczesz, a nie wykrzykujesz.

 Nie do wiary, co się widzi, gdy się na to tak naprawdę nie patrzy.

 Dojrzałość to wiara, że nasze życie ma tyle sensu i celu, i jest na tyle wspaniałe, na ile takim je uczynimy.

 Czasem bowiem ci, których najmniej podejrzewamy, mogą stanowić dla nas największe zagrożenie.

 My nie mieliśmy nic, więc cieszyliśmy się ze wszystkiego.

 W większości wypadków im dziwniejsza wydaje się sprawa, tym banalniejsze rozwiązanie.

 Zaufanie to skomplikowana sprawa. Trzeba nim obdarzyć odpowiednich ludzi, a oni muszą właściwie postępować. Ale największe ryzyko podejmujemy wtedy, gdy ufamy swojemu sercu. Jedynym człowiekiem, któremu możemy w pełni zaufać,
jesteśmy my sami.